Żywy Różaniec

 

ŻYWY RÓŻANIEC

 

Św. Jan Paweł II w Liście Apostolskim Rosarium Virginis Mariae napisał: „Ja sam również nie pomijałem okazji, by zachęcać do częstego odmawiania różańca. Od mych lat młodzieńczych modlitwa ta miała ważne miejsce w moim życiu duchowym… Różaniec towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczenia. Zawierzyłem mu wiele trosk. Dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy…”

Niedługo szczególny miesiąc – październik, miesiąc modlitwy różańcowej. Niech ta pora roku i powyższe słowa Św. Jana Pawła II skłonią nas wszystkich do zatrzymania się nad istotą różańca, do zastanowienia się jakie miejsce ma w naszym życiu Różaniec, Czy korzystamy z łask, jakie daje modlitwa, czy mamy wiarę w Boga i Jego wielką miłość? Czy pamiętamy, że Matka Boża zawsze wstawia się za nami? Niech te słowa stanowią impuls do zmian w naszym życiu i zachętę do przyłączenia się do Żywego Różańca w naszej Parafii.

Obecna sytuacja na świecie, w Polsce i w naszych rodzinach wzywa nas do mobilizacji, byśmy spełnili prośby Matki Bożej wyrażone w orędziu fatimskim dot. m.in.  odmawiania różańca. Maryja powtarza w Fatimie „odmawiajcie codziennie różaniec, aby wyprosić pokój dla świata”.

To wezwanie abyśmy budowali swoje codziennie życie na modlitwie różańcowej. Odpowiadając na apel Maryi, w 100-lecie objawień fatimskich, za przykładem Św. Jana Pawła II oraz na potrzebę objęcia modlitwą wielu trudnych i bolesnych spraw świata, Polski i naszych rodzin, w naszej Parafii powstaje Żywy Różaniec.

To zachęta dla wszystkich, którzy modlą się sami na różańcu, ale także tych, którzy się modlą mało, aby poszerzyli szeregi Wspólnoty Żywego Różańca w naszej parafii. Każdy może przyjść na comiesięczne spotkanie Żywego Różańca i zgłosić swoją gotowość przystąpienia do niego.

Zapraszamy szczególnie ludzi młodych, którzy stoją u progu ważnych decyzji życiowych, zastanawiających się nad swoim powołaniem, narzeczonych, małżonków, osoby samotne, chore. Wszystkich, którzy potrzebują modlitwy i proszą o nią innych ludzi.

Do Żywego Różańca może należeć każdy ochrzczony, który tego prawa nie został pozbawiony przez prawo kościelne.

Istota Żywego Różańca

Podstawowa jednostką Żywego Różańca jest wspólnota dwudziestu osób, zwana RÓŻĄ. Organizacja ta odpowiada kształtowi samej modlitwy różańcowej, która polega na rozważaniu 20 tajemnic z życia Jezusa i Maryi. Każda Róża obiera sobie patrona, od którego bierze swą nazwę.

W parafii grupy Żywego Różańca podlegają władzy proboszcza, który sprawuje ją osobiście lub przez wyznaczonego kapłana, zwanego moderatorem parafialnym. Na czele Róży stoi zelatorka (zelator). Obecnie w naszej parafii są dwa koła Żywego Różańca św. Mateusza i św. Marka, oraz niepełne koło św. Łukasza. Czekamy na Ciebie. Dołącz!

Każdy z 20-tu członków Róży, odmawia codziennie (w dowolnym – wybranym przez siebie czasie - czasie i miejscu) jeden dziesiątek różańca - jedną tajemnicę różańca, która zostaje powierzona do rozważania i odmawiania.

W ten sposób codziennie, choć każdy z członków odmawia tylko jedną tajemnicę, w Róży odmawiany jest cały różaniec, a poszczególne osoby z Róży zyskują łaski tak, jakby odmawiały cały różaniec.

W łączności z całym Kościołem, Żywy Różaniec podejmuje jako główną intencję swoich modlitw intencje polecane przez Papieża dla Apostolstwa Modlitwy, czyli Papieską Intencję Ogólną i Papieską Intencję Misyjną, oraz chętnie przyjmuje specjalne intencje polecane przez biskupa miejsca.

Dla Żywego Różańca istotna jest bowiem więź modlitewna, rozumiana jako świadomość wspólnej modlitwy w podjętych intencjach i wzajemna odpowiedzialność za siebie, za łaski dla całej Róży.

Dla podkreślenia wspólnoty modlitwy członkowie Żywego Różańca raz w miesiącu zbierają się w kościele parafialnym na wspólną modlitwę - na zmianie tajemnic oraz na wyznaczonych, comiesięcznych Mszach św. Daje to możliwość aktywnego włączenia się w życie Kościoła i przyczynia się do rozwoju duchowego przez stałą formację.

Wspólna modlitwa integruje, daje poczucie, że zawsze można liczyć na drugiego człowieka. Już nie sam wołam, ale czynimy to razem, nawet wtedy, gdy modlimy się osobno, w swoich domach.

Członkowie Róży pamiętają o sobie wzajemnie przed Bogiem – modlą się za żyjących i zmarłych członków, zamawiają Msze św. w ich intencji.

Dlaczego różaniec nazywa się „żywym”? - bo liczba osób, które tworzą Różę, niejako wprawia je w działanie poprzez ciągłe recytowanie modlitw, które czerpią swą skuteczność z rozważania tajemnic z życia Jezusa i Maryi, - ponieważ ci, którzy go tworzą, są zastępowani przez kolejnych, gdy ci umierają, bądź gdy zeń odchodzą, róża więdnie.

Codzienne odmawianie przez Różę 20 tajemnic to jakby składanie wieńca różanego u stóp Królowej.

Żywy Różaniec nie skupia tylko ludzi doskonałych, ale tych, którzy kochają Matkę Bożą i chcą odpowiedzieć na wezwanie Maryi i zbliżyć się do Boga. Są tacy, co są rozmiłowani w różańcu, ale też tacy, którzy dopiero go poznają i zaczynają. doceniać jego wartość. O. Henri Ramiere, pisał do Pauliny Jaricot (twórczyni żywego różańca), że koła różańcowe składają się z ludzi dobrych, średnich i takich, którzy mają tylko dobrą wolę (…). Piętnaście węgli (było wtedy 15 tajemnic): jeden płonie, trzy lub cztery tlą się zaledwie, a pozostałe są zimne. Ale zbierzcie je razem, a wybuchną ogniem! Oto właściwy charakter twojego Żywego Różańca”.

Żywy Różaniec to skarb, który trzeba odkryć, to dar i zadanie „bo gdzie dwaj albo trzej zebrani są w moje imię, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20).

Wspólnotowe odmawianie różańca ma nieocenione, dobroczynne owoce. Kiedy modlimy się razem, wtedy tworzymy jedność, jesteśmy Kościołem, a nasza modlitwa ma ogromną moc.

Trudno sobie wyobrazić, jaki to potężny potencjał modlitewny, który wspiera parafie, wszystkich parafian oraz duszpasterzy, a w efekcie Ojczyznę i świat. Członkowie Żywego Różańca przynoszą do świątyni „na noszach modlitwy” sprawy społeczne i wynoszą wartości Kościoła do życia społecznego.  Matka Boża nie pozostaje dłużna wobec wielkiej miłości okazywanej Jej w różańcu. Świadectwem tego są liczne wota, znajdujące się w Jej sanktuariach. Święty Jan Paweł II, który całe swoje życie poświęcił Maryi, i który był świadkiem mocy tej modlitwy, w czasie wspólnej modlitwy różańcowej powiedział „Zawsze mogłem na Nią liczyć, szczególnie w momentach trudnych bardzo Jej potrzebuję i nadal was o nią proszę”.

Ofiarowując codziennie tylko kilkanaście minut swojego życia i modląc się we wspólnocie - w Róży, można więcej, piękniej i skuteczniej wypraszać łaski przed obliczem Boga i Jego Matki.  Jeśli grupa ludzi prosi o jedno, na pewno zostaje wysłuchana ich prośba.

Różaniec jest modlitwą zwycięską, uznawany jest nawet za egzorcyzm. Niech będzie on ważną częścią życia każdego człowieka i wspólnoty parafialnej.

Tylko od nas zależy, czy skorzystamy z daru różańca, jaki otrzymaliśmy od Boga za pośrednictwem Maryi i możliwości zmiany swojego życia na lepsze i szczęśliwsze oraz zmiany świata wokół nas.

Jeśli czujesz pragnienie aby odpowiedzieć na wezwanie Maryi, chcesz być bliżej Boga, powierzyć się Jego opiece, zmienić swoje życie, wyprosić łaski dla najbliższych, dla tych co nie wierzą a nawet tych co się wyśmiewają, dla Polski, dla świata, to najprostszy sposób – dołącz do Żywego Różańca w Parafii!

Teraz jest właściwy czas, nie myślmy, że jeszcze nie teraz, bo to nie dla nas, bo jesteśmy jeszcze dość młodzi i jeszcze zdążymy się modlić niech inni się modlą, nie czekajmy, aż będziemy mieć mniej obowiązków i więcej czasu, bo możemy tego nie doczekać. Można wymyślić wiele wymówek, ale czy warto? Nie zwlekajmy, włączmy się do Żywego Różańca, zatrzymajmy się nad życiem Jezusa i Jego Matki, powierzmy Bogu siebie a wszystko będzie na właściwym miejscu. Jako dzieci Boże, przez wstawiennictwo Maryi, możemy prosić o coś, co jest na najwyższej półce, także o potrzebną do zbawienia łaskę. Czujmy się uprzywilejowani!

To tylko kilkanaście minut z naszego codziennego życia, a jakie bogactwo łask! Przeczytajmy na dalszych stronach.

Niektórzy obawiają się włączenia w modlitwę różańcową, tłumacząc to brakiem organizacji albo zapomnieniem przez co mogą mięć grzech. Tymczasem to zaniedbanie nie powoduje zaciągnięcia grzechu, a po prostu z powodu nieodmówienia tajemnicy przez któregoś z członków Róży cała grupa wyprosi mniej łask.

Podsumowując, Żywy Różaniec oznacza:

  1. starać się żyć według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne Tajemnice naszego odkupienia. Z tego też powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.
  2. Uczyć się żyć wiarą, nadzieją i miłością: należeć bowiem do Żywego Różańca znaczy wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga – ludzi.
  3. Elektrownię duchową, która zasila wiernych mocą Bożą i pobudza ich do czynu apostolskiego, czyli do praktycznej działalności apostolskiej, jak praca wśród ubogich, chorych, rodzin wielodzietnych, rodzin alkoholików, zaniedbanych religijnie i moralnie, (…), krzewienie cnót moralnych, zwłaszcza czynnej miłosci bliźniego i sprawiedliwości społecznej.
  4. Żywy Różaniec jest jakby niezdobytą twierdzą obronną, albowiem broni jednostkę, rodzinę i społeczeństwo przed śmiercią duchową, przed ateizmem, przed zepsuciem obyczajów, zwłaszcza w życiu małżeńskim i rodzinnym, przed alkoholizmem itd. Jest źródłem siły i pomocy.

Zadania i obowiązki członków Żywego Różańca:

  1. codzienne rozważanie jednej wyznaczonej tajemnicy (dziesiątki) różańca świętego; opuszczenie tej modlitwy nie sprowadza grzechu ciężkiego ;
  2. udział w comiesięcznym spotkaniu formacyjnym (w wyznaczonym dniu) połączonym ze zmianą tajemnic; w przypadku choroby zmieniona tajemnica jest dostarczana do domu chorej osoby.
  3. uczestnictwo w życiu sakramentalnym Kościoła: regularne przystępowanie do spowiedzi i Komunii świętej oraz udział w świętach maryjnych;
  4. rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny przykładem życia i działalnością apostolską, zwłaszcza przez krzewienie modlitwy różańcowej;
  5. odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła;
  6. udział w pogrzebie członka Żywego Różańca należącego do tej samej róży.

Przywileje i odpusty dla członków Żywego Różańca:

Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską może zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w dniu:

1) przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca;

2) uroczystości Narodzenia Pańskiego (25 grudnia);

3) uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego (Wielkanoc);

4) uroczystości Zwiastowania Pańskiego (25 marca, chyba że przeniesione na inny dzień);

5) uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia);

6) wspomnienia Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (7 października);

7) uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia);

8) święta Ofiarowania Pańskiego (2 lutego).

Ponadto, każdy z członków Żywego Różańca uczestniczy w dobrach duchowych Zakonu Dominikanów i w obietnicach Najświętszej Maryi Panny dotyczących tych, którzy odmawiają różaniec. Wszyscy członkowie Żywego Różańca są otoczeni modlitwą pozostałych członków Żywego Różańca, tak za życia, jak i po śmierci.

Odmawianie różańca w RÓŻY

Tajemnice różańcowe

 

CZĘŚĆ I – TAJEMNICE RADOSNE

  1. Zwiastowanie Maryi Pannie
  2. Nawiedzenie św. Elżbiety
  3. Narodzenie Pana Jezusa
  4. Ofiarowanie w świątyni
  5. Znalezienie Pana Jezusa

CZĘŚĆ II – TAJEMNICE ŚWIATŁA

  1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
  2. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej (Cud w Kanie Galilejskiej)
  3. Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
  4. Przemienienie na górze Tabor
  5. Ustanowienie Eucharystii

CZĘŚĆ III – TAJEMNICE BOLESNE

  1. Modlitwa w Ogrójcu
  2. Biczowanie Pana Jezusa
  3. Ukoronowanie cierniem
  4. Droga krzyżowa
  5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

CZĘŚĆ IV – TAJEMNICE CHWALEBNE

  1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
  2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
  3. Zesłanie Ducha Świętego
  4. Wniebowzięcie Matki Bożej
  5. Ukoronowanie Matki Bożej na Królową Nieba i Ziemi

Przed rozpoczęciem modlitwy różańcowej przez RÓŻĘ, każdemu jej członkowi zostaje przydzielona konkretna tajemnica, którą będzie rozważał oraz odmawiał dziesiątkę różańca dziennie (Ojcze nasz..., Zdrowaś Maryjo... x 10, Chwała Ojcu...)  Osoba odmawiająca tajemnicę pierwszą Zwiastowanie Maryi Pannie, odmawia również początkowe modlitwy różańca tj. Wierzę w Boga..., Ojcze nasz ...; 3 x Zdrowaś …. (o wiarę, nadzieję i miłość) i Chwała Ojcu…

Następnie zapowiada się daną część i tajemnicę jako temat do rozważania na tle powtarzanych modlitw ustnych: Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu.

 Po każdym Chwała Ojcu można odmówić modlitwę fatimską: „O mój Jezu przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i pomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”.

Tajemnice zmieniane są co miesiąc, tak aby każdy zagłębił się w kolejne tajemnice z życia Maryi i Jezusa, aby przybliżył się do całej Ewangelii.

„Oto bowiem na kanwie słów Pozdrowienia Anielskiego (Ave Maria) przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa. Układają się one w całokształt tajemnic radosnych, bolesnych i chwalebnych. Jakbyśmy obcowali z Panem Jezusem poprzez —można by powiedzieć — Serce Jego Matki. Równocześnie zaś w te same dziesiątki różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich, zwłaszcza tych, którzy nam są najbliżsi, tych, o których najbardziej się troszczymy. W ten sposób ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim"

Jan Paweł II, List Apostolski Rosarim Virginis Mariae, punkt 1 i 2

Kategoria: Uncategorised